🔰حدیث ولایت

🔸امیرالمومنین در سفارش به پسرشان امام حسن مجتبی علیهماالسلام:

دلت را با موعظه ، زنده بدار··· و اخبار گذشتگان را بر آن عرضه كن و به آنچه بر سرِ پيشينيان تو آمده است ، اندرزش ده! در سرزمين ها و آثار بر جاى مانده از آنان بِگرد و بنگر كه چه كردند و از چه جدا شدند و به كجا منتقل شدند و در چه سرايى فرود آمدند.

نهج البلاغة : الكتاب ۳۱

#امام_صادق_علیه_السلام :

✓ «فَإِن هَلَکَ (زائر الحسین(ع)) فی سَفرَتِهِ نَزَلَتِ المَلائِکَةُ فَغَسَّلَتهُ، وفُتِحَ لَهُ بابٌ إلَى الجَنَّةِ یَدخُلُ عَلَیهِ روحُها حَتّى یُنشَرَ، وإن سَلِمَ فُتِحَ لَهُ البابُ الَّذی یَنزِلُ مِنهُ رِزقُهُ…».

⁙ «و اگر (زائر امام حسین(ع)) در سفرش بمیرد، فرشتگان، فرود مى‌آیند و او را غسل مى‌دهند و درى به سوى بهشت، برایش گشوده مى‌شود که روحش، از آن وارد مى‌شود تا آن گاه که محشور شود، و اگر سالم برسد، درى از روزى بر او گشوده مى‌شود…».

📚 تهذیب الأحکام : ج٦ ص٤٥ ح٩٦

#امام_حسین علیه‌السلام

#اربعین

✍ یکی از اموری که باعث تضییع عزّت برخی افراد ضعیف الایمان می شود و یا در سلوک اخلاقی آنها خلل ایجاد می کند، فقر و تنگدستی است.

✅ در این رابطه در فرازی از کلام نورانی امام جواد علیه السلام آمده است:

🌷 «اِعْتَنِقِ الْفَقْرَ»؛ فقر را در آغوش بگیر.(1)

✅ به بیان دیگر اگر فقر و تنگدستی، تحمّل شود؛ اولاً، عزّتمندی مؤمن را به همراه دارد و ثانیاً، موجب رشد اخلاقی و تکامل سالک الی الله می شود.

✅ بر اساس حکمت و معارف توحیدی برخاسته از مکتب اهل بیت علیهم السلام، این بند از کلام امام جواد(ع) را به مفهوم دیگری نیز می توان تفسیر نمود؛ و آن اینکه انسان سالک اِلی الله، «فقیر بالذّات» است، در مقابل خداوند متعال که «غنی بالذات» است؛ و بر این اساس، خود را نیازمند و محتاج دانسته و بسیاری از خودسری ها و خودبینی های او از بین می رود.

✅ بیان نورانی امام الموحّدین حضرت علی علیه السلام در مسجد کوفه بیانگر همین مطلب است که می فرماید:

🌹 «مَولایَ یا مُولای! اَنتَ الغَنِیُّ وَ اَنَا الفَقِیرُ وَ هَل یَرحَمُ الفَقِیرَ اِلَّا الغَنِیُّ»؛ (2) مولای من ای مولای من! تو بی نیازی و من فقیرم و آیا ترحم می کند بر فقیر به جز کسی که بی نیاز است.

(1) تحف العقول عن آل الرسول علیهم السلام، ج1، ص455
(2) مفاتیح الجنان، مناجات حضرت امیرالمؤمنین، ص707.

امام صادق علیه السلام:

🌷 مَا مِنْ عَبْدٍ کَظَمَ غَیْظاً إِلَّا زَادَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عِزّاً فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَة.

هیچ بنده اى خشم خود را فرو نخورد، مگر این که خداوند عزّوجلّ بر عزّت او در دنیا و آخرت افزود.

📚 کافى(ط-الاسلامیه) ج2، ص 110،