🟢 پیام‌های دعای روز بیست‌و‌هفتم

▫️درخواست بهره‌مندی از فضیلت شب قدر
▫️درخواست تبدیل سختی‌ها به آسانی‌
▫️رأفت خداوند بر بندگان صالح

🔻 پیام منتخب

🔹 اگر تلخی‌ها، ناکامی‌ها، سختی‌ها و مشکلات زندگی نباشد، انسان به آسایش و راحتی نخواهد رسید. در واقع این مشیت الهی و خواست خداوند است که با هر سختی‌، آسانی باشد و هر سربالایی‌، سراشیبی را در پی داشته باشد:
▫️«فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْراً اِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْراً.» (شرح/5).

🔹 علاوه بر مشیت الهی‌، قرآن کریم راه عبور از سختی‌ها و دست‌یابی به آسانی‌ها را چنین بیان می‌کند:
▫️«فَأمّا مَنْ أعْطَی وَ اتَّقَی وَ صَدَّقَ بِالْحُسْنَی فَسَنُیَسِّرُهُ لِلْیُسْرَی؛ آن‌ را که در راه خدا انفاق کند، پرهیزکاری پیش گیرد و پاداش نیک خداوند را تصدیق نماید، در مسیر آسایش قرار می‌دهیم.» (لیل/5_7).

🔹 و مسیر دشواری‌ها و سختی‌ها را چنین بیان کرده است:
▫️«وَ أمّا مَنْ بَخِلَ وَ اسْتَغْنَی وَ کَذَّبَ بِالْحُسْنَی فَسَنُیَسِّرُهُ لِلْعُسْرَی؛اما کسی که بخل ورزد و از این طریق بی‌نیازی طلبد و پاداش الهی را تکذیب کند، به زودی او را در مسیر دشواری قرار می‌دهیم.» (لیل/8_10)

🔴 در محضر قرآن کریم

✅ وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْءَانِ مَا هُوَ شِفَآءٌ وَ رَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِینَ وَ لَا یَزِیدُ الظَّٰلِمِینَ إِلَّا خَسَاراً (اسراء/82)

🔹 و آنچه از قرآن فرو مى‌فرستیم، مایه‌ى شفا(ى دل) و رحمتى براى مؤمنان است و ستمگران را جز خسران نمى‌افزاید.

🔸 کلمه‌ى «مِن» در «مِنَ القرآن»، به معناى «بعض» نیست تا دلالت کند بر اینکه بعضى از قسمت‌هاى قرآن شفاست، بلکه بیان مى‌کند که هر آنچه از قرآن کریم نازل مى‌شود، شفابخش است. با آنکه قرآن براى هدایتِ همه است: «هُدىً للنّاس» (بقره/185)، ولى تنها کسانى از این نور بهره مى‌برند که پنجره‌ى روح خود را به سوى آن باز کنند و لجاجت و عناد را کنار گذاشته، با روحى سالم به سراغ قرآن روند: «هُدىً للمتّقین» (بقره/2)، لذا لجوجانِ بیماردل را جز خسارت نمى‌افزاید. مانند باران که وقتى بر مُردارى ببارد، بوى تعفّن برخیزد، هر چند باران زلال و پاک است.

🔸 استدلال قرآن، رکود فکرى را شفا مى‌دهد؛ موعظه‌ى قرآن، قساوت را درمان مى‌کند؛ تاریخ قرآن، تحیّر را برطرف مى‌سازد؛ زیبایى آهنگ و فصاحتش روح فرارى را جذب مى‌کند؛ قوانین و احکامش عادات خرافى را ریشه‌کن مى‌سازد؛ تلاوت و تدبّر در آن، بیمارى غفلت را شفا مى‌بخشد؛ تبرّک به آن، امراض جسمى را شفا مى‌دهد و رهنمودهاى آن، تاریکى‌ها را روشن مى‌کند.

🔸 شفاى قرآن با شفاى داروهاى مادّى تفاوت‌هاى زیادى دارد. داروى قرآن، ضررى را به دنبال ندارد، کهنه نمى‌شود و تاریخ مصرف ندارد. شفا یافته‌ى قرآن، عامل شفاى دیگران مى‌شود. در نسخه‌ى شفاى قرآن اشتباه نیست، همیشه و در اختیار همه است، طبیب این دارو، هم ما را مى‌شناسد، هم دوست‌مان دارد و هم نتیجه‌ى نسخه‌اش اَبدى است، در ضمن نسخه و داروى او هم مشابه ندارد!

🔸 حضرت على علیه السلام: «فانّ القرآن شفاءٌ من اکبر داء و هو الکفر و النفاق و الغى و الضلال» (خطبه 176)، قرآن، درمان بزرگ‌ترین دردهاست که کفر و نفاق و گمراهى باشد. خداوند رحمت را بر خود لازم نموده است: «کتب على نفسه الرحمة» (انعام/12) و پیامبرش را براى جهانیان، رحمت قرار داده است: «رحمة للعالمین» (انبیا/107) هم امّتش نسبت به هم رحمت دارند: «رحماء بینهم» (فتح/29) و هم کتابش رحمت است: «شفاء و رحمة»

❇️ از پیام‌های آیه

▫️چون قرآن از جانب خدایى است که خالق بشر و فطرتِ اوست، قوانین آن نیز با فطرت مطابق و نجات دهنده‌ى اوست. «شفاء»
▫️آنچه از سوى خداى رحمان و رحیم باشد، رحمت است. «رحمة للمؤمنین»
▫️چون کافران به اوامر و نواهى قرآن عمل نمى‌کنند، نزول هر دستور، جرمشان را بیشتر و خسارتشان را افزون‌تر مى‌سازد. «و لا یزید الظالمین الّا خساراً»

🌹 رسول خدا صلی الله علیه و آله می‌فرمایند :

هر کس برای کسب رضایت خدا و آگاهی در دین ، قرآن بیاموزد، ثوابی مانند همه آنچه که به فرشتگان و پیامبران و رسولان داده شده ، برای اوست

📖 وسائل الشیعه

🌸 أللهم صل علی محمد و آل محمد وعجل فرجهم

➖ قرآن را از حفظ بخوانیم یا از رُو

🛑عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاکَ إِنِّی أَحْفَظُ الْقُرْآنَ عَلَى ظَهْرِ قَلْبِی فَأَقْرَؤُهُ عَلَى ظَهْرِ قَلْبِی أَفْضَلُ أَوْ أَنْظُرُ فِی الْمُصْحَفِ قَالَ فَقَالَ لِی بَلِ اقْرَأْهُ وَ انْظُرْ فِی الْمُصْحَفِ فَهُوَ أَفْضَلُ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ النَّظَرَ فِی الْمُصْحَفِ عِبَادَةٌ

🔰 از اسحاق بن عمار روایت شده که فرمود:
به امام صادق علیه‌السّلام عرضه داشتم:
فدایت شوم.من قرآن را حفظ‍‌ هستم آیا از حفظ‍‌ بخوانم بهتر است و یا از روى قرآن بخوانم‌؟
اسحاق بن عمار گفت:
امام در پاسخ من فرمودند:نه
بلکه قرآن را بخوان و در کتاب نگاه کن!و این بهتر است آیا نمى‌دانى که نگاه به قرآن عبادت است‌؟

📚 :الکافی ج2ص613

✍ شرح دعای روز بیست و ششم ماه مبارک رمضان در بیان حضرت آیة الله مجتهدی (ره)

1⃣ اللهمّ اجْعَل سَعْیی فیهِ مَشْکوراً

در این بخش از دعا می خوانیم، خدایا سعی و کوشش و تلاش ما در ماه رمضان را بپذیر! واژه «مشکوراً» به معنای «تشکرن کن» است و مقصود آن در این دعا «بپذیر» و «قبول کن» است.

🔻 وی می افزاید: آدم زحمت می کشد و روزه می گیرد، گرسنه و تشنه می شود؛ اما غذا و آب نمی خورد و کم خوابی ماه رمضان را تحمل می کند و اگر خدا تلاش های ما را قبول نکند، کاری از ما ساخته نیست. اگر زحمتی و رنجی کشیده شود و حاصلی در پی نداشته باشد، اتفاق ناگواری افتاده است.

🔹 این استاد اخلاق می گوید: ما باید غصه بخوریم که نکند اعمال ما را آفت بزند. مثلاً یک غیبت می تواند تمام زحمات ما را هدر دهد. اگر غیبت کنید 40 روز اعمال خوب شما در نامه اعمال شخص غیبت شونده نوشته می شود و اگر عمل خوبی نداشته باشید، گناهان آن شخص در نامه اعمال شما نوشته می شود. این روایت از معصوم (ع) در کتاب «غیبت» از آیت الله مجتهدی نوشته شده است.

◽️وی ادامه داد: باید به خودمان بپردازیم و ببینیم که خودمان چه کار کرده ایم؛ آیا ما هیچ عیبی نداریم؟ گل بی عیب خداست و ممکن نیست که ما عیب نداشته باشیم. در روایت آمده که «چه می شود انسان را، یک خار کوچک را در چشم رفیقش می بیند؛ اما شاخه ای که در چشم خودش رفته را نمی بیند.»

◽️آیت الله مجتهدی تهرانی تصریح می کند: این روایت کنایه از این است که انسان عیب های بزرگ خود را نمی بیند؛ اما عیب کوچک مردم را می بیند.

◽️این عالم ربانی در ادامه اظهار می کند: این حدیث از معصوم (ع) است که خوش به حال کسی که عیب خودش را می بیند و به عیب کس دیگری کاری ندارد.

2⃣ وذَنْبی فیهِ مَغْفوراً وعَملی فیهِ مَقْبولاً

در این فراز از دعای روز بیست وششم ماه رمضان خدا می خواهیم تا گناهان ما را بیامرزد و اعمالمان را قبول کند! از خدا می خواهیم تا گناهانی که پیش از ماه رمضان انجام داده ایم را ببخشد؛ چون ماه رمضان، فصل درآمد معنوی و کسب ثواب است، حتی خوابیدن و نفس کشیدن در این ماه عبادت محسوب می شود.

🔹 آیت الله مجتهدی تهرانی تأکید می کند: در ماه رمضان این همه درآمد وجود دارد و آیا امکان ندارد با این همه درآمد کسب شده، انسان جان خودش را از گرو در بیاورد؟

🔘 پیامبر اسلام در خطبه شعبانیه می فرماید: «پشتتان از گناه سنگین شده و به گرو رفته است و در ماه رمضان بدنتان را از گرو در بیاورید».

🔹 وی ادامه می دهد: برخی هنگام نماز صبح نمی توانند به خاطر سنگینی بلند شوند که از آثار گناه است.

🔸 شخصی به امام حسن عسگری (ع) گفت که هرشب قصد می کنم تا نماز شب بخوانم؛ اما نمی شود. امام فرمود: «گناه تو را زنجیر کرده است.» دلیل اینکه کسی دلش می خواهد نماز شب بخواند اما نمی تواند، انجام گناه است و با استغفار می تواند آن را رفع کند.

◽️این استاد بزرگ اخلاق و حوزه در ادامه سخنان خود درباره بیدار شدن در هنگام سحر و استفاده کردن از برکات آن تأکید و بیان کرد:
◽️شعری هست که می گوید «هر که سحر ندارد از خود خبر ندارد» هر کسی که هنگام سحر خواب است، نمی داند که کیست و باید خود را پیدا کند. حدیث از معصوم (ص) است که می فرماید، عجب است که مردم به دنبال گمشده خود هستند اما به دنبال خود نمی گردند.

🔸 وی می گوید: وضو بگیرید و شب در تاریکی صد بار از خودتان بپرسید که من که هستم؟ شاید خودتان را پیدا کنید. اگر خودت را پیدا کردی هوس نماز شب پیدا می کنی.

3⃣ وعَیبی فیهِ مَسْتوراً
خدایا کاری کن تا عیب من مستور باشد و کسی از عیبم مطلع نباشد! خدا «ستارالعیوب» است و نگذاشته تا کسی از گناهان ما اطلاع پیدا کند.

🔻 حدیث است اگر گناه بو داشت دو نفر کنار هم نمی نشستند. اگر عیب آدم عیان می شد کسی جنازه کسی را دفن نمی کرد.

4⃣ یا أسْمَعِ السّامعین

در پایان دعا می گویم ای خدایی که از همه شنونده ها تو شنواتری! خدا همه چیز را می شنود. اگر یواش هر حرف بزنیم خدا باز هم می شنود.

◾️حضرت موسی (ع) به خدا گفت که خدایا، اگر نزدیکی من یواش صحبت کنم و اگر دوری بلند صحبت کنم؛ خدا فرمود: «من همنشین کسی هستم که یاد من باشد.» خدا شنواترین است؛ پس می گوییم، ای خدایی که از همه شنوایان شنواتری، این دعاها را درباره ما مستجاب کن