اعمال شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان
مباحث موضوعی قرآن
🟣 مباحث موضوعی قرآن
💠 مبدأ نزول قرآن کریم
✅ خداوند در آیاتی از کتاب خود، اصل نزول قرآن و مبدأ نزول آن را که همان اسمای حسنای الهی است بیان فرموده که بخش عمدهٔ این آیات در «حوامیم سبعه» است. حوامیم سبعه به هفت سورهای گفته میشود که در آغاز آنها حروف مقطعه «حٰم» آمده باشد. این شروع مشترک، نشانگر مضمون مشترک و هدف ویژهای است که این سورهها دارند. سرآغاز این سورهها، بیان تنزّل وحی، دریافت وحی و محتوای اجمالی وحی است. افزون بر این هفت سوره، در سورههای دیگر مانند واقعه، آلعمران و علق نیز به مسئله منشأ و مبدأ نزول قرآن اشاره شده است.
🔹 تنزّل از خدای حیِّ قیّوم؛ الم. الله لا اله الا هو الحیّ القیّوم. نزّل علیک الکتاب بالحق (آلعمران/1 تا 3)
🔸 تنزّل از خدای ربّالعالمین؛ انه لقران الکریم. فی کتاب مکنون. لایمسّه الا المطهرون. تنزیل من ربّ العالمین (واقعه/77 تا 80 و شعراء/192)
🔹 تنزّل از خدای معلّم و اَکرم؛ اقرأ و ربّک الاکرم. الذی علّم بالقلم. علّم الانسان مالم یعلم (علق3 تا 5)
🔸 تنزّل از خدای رحمان رحیم؛ حم. تنزیل من الرحمن الرحیم (فصلت/1,2)
🔹 تنزّل از خدای مبارک؛ حم. والکتاب المبین. انا انزلناه فی لیلة مبارکة … امرا من عندنا انا کنا مرسلین (دخان/ 1 تا 3 و 5)
🔸 تنزّل از خدای عزیز علیم؛ حم. تنزیل الکتاب من الله العزیز العلیم (غافر/1,2)
🔹 تنزّل از خدای عزیز حکیم؛ حم. عسق. کذلک یوحی الیک و الی الذین من قبلک الله العزیز الحکیم (شوری/1 تا 3)؛ حم. تنزیل الکتاب من الله العزیز الحکیم (جاثیه و احقاف/1،2)
🔸 تنزّل از خدای حکیم حمید؛ و انه لکتاب عزیز. لا یأتیه الباطل من بین یدیه و لا من خلفه تنزیل من حکیم حمید (فصلت/41,42)
🔹 تنزّل از خدای علی حکیم؛ حم. و الکتاب المبین. انا جعلنا قرانا عربیا لعلکم تعقلون. وانه فی ام الکتاب لدینا لعلی حکیم (زخرف/1 تا 4)
پیام های دعای روز بیست و دوم
🟢 پیامهای دعای روز بیستودوم
▫️درخواست گشایش دربهای فضل الهی
▫️طلب برکات الهی در ماه رمضان
▫️موفقیت در کسب رضای خدا
▫️استدعای سکونت در بهشت
▫️درخواست اجابت دعای مضطر
🔻 پیام منتخب
🔹 امام جواد(ع) میفرماید:
▫️«اَلْمُؤمِنُ یَحْتَاجُ إلَی تَوْفِیقٍ مِنَ اللهِ… ؛ مؤمن به… توفیق الهی محتاج است. (تحف العقول، ص457)
🔹 مردی به امام کاظم(ع) عرض کرد: مگر من قادر به انجام تکالیفم نیستم؟ فرمود: «قدرت از نظر تو چیست؟ وی گفت: توان بر کار. فرمود: آری، توان به تو داده شده است؛ اگر کمک نیز به تو شود.» مرد گفت: «مرادتان از کمک چیست؟ فرمود: توفیق. وی گفت: توفیق چه اثری دارد؟ فرمود: اگر توفیق داشتی، کار را انجام میدهی؛ چهبسا کافری توانش از تو بیشتر است؛ ولی چون توفیق ندارد، به انجام کار نیک دست نیابد. سپس فرمود: به من خبر ده چه کسی این نیرو را در تو خلق کرده است؟ گفت: خدای متعال؟ امام پرسید: آیا با آن نیرو میتوانی ضرر را از خود دفع و نفع را به سوی خویش جلب کنی؟ گفت: نه! امام فرمود: پس آنچه را نمیتوانی، ادّعا نکن! و سپس فرمود: این ادّعا کجا و سخن بندۀ صالح خدا کجا که میگوید، من توفیقی جز از جانب خداوند ندارم. (بحارالأنوار، ج5، ص42)
طوبای محبت
✔️ یکذره از نور علی ابن ابیطالب علیهالسلام…
آیا در حدیث شنیدهاید که وقتی حضرت، تشریف میآورد به خانه خدا تکیه میدهد؟ خانه خدا یعنی خدا، یعنی تکیهگاه ولی عصر(عج) خداست – معنایش این است. به خانه تکیه میدهد یعنی اعتماد و یقین او به خداست، علم و قدرت او مال خداست.
➖ آنگاه جمالش را نشان میدهد، یا مَعشَرَ الخَلائِقِ الا وَ مَن ارادَ اَن یَنظُرَ الی ادَمَ وَ شَیثٍ فَها اَنَا ذا ادَمَ وَ شَیثٌ – ای اهل عالم، هر کس اراده دارد آدم(ع) را ببیند، مرا ببیند. هر که میخواهد نوح(ع) را ببیند، ابراهیم(ع) را ببیند؛ همینطور رئوس پیامبران را میشمرد. در آخر میگوید وَ مَن اَرادَ اَن یَنظُرَ الی مُحمدٍ وَ امیرالمومنینَ فَها اَنا ذا مُحمدٍ و امیرالمومنینَ. سپس همین طور آبا و اجدادش را میشمرد تا به خودش میرسد.
➖ قلب شما از کودکی از همانجا دارد بهره میبرد و پدران و مادرانتان همه از این سرچشمه آب میخوردند. امیدوارم اعتمادی که در قلبتان آمده است را بزرگ بشمارید – ولو اینکه مقدارش به خیال خودتان کم باشد. آن اعتماد، خیلی زیاد است. بیخود نیست که مطالب بزرگ را درک میکنید.
➖ وقتی که نگاه کنید خواهید دید آن ذرهای از محبت امیرالمومنین و خانواده طهارت(ع) که در شما هست، بسیار بزرگ است. آن ذره، چون از بالا آمده است نامش ذره است، والا اگر بخواهی آن را در مقایسه با پایین حساب کنی، هر چه روی زمین، بشر و مخلوق هست، قربان آن ذره از حبّ علیّ ابن ابیطالب(ع).
➖ آن را ذره فرمودند چون از بالا آمده است، از پیشگاه خدا – عِندنا خَزائنُهُ؛ امیرالمومنین(ع) خزانه خداست. یک ذره آن با قلب شما تماس گرفته است، لذا آن را ذره فرمودهاند.
➖ امیدوارم به واسطه نور آنها بیابید که یک ذره از نور علی ابن ابیطالب(ع) خیلی زیاد است؛ که در هر قلبی تابید، دیگر عصیان، ضرر نمیرساند.
چقدر دکان شیطان را تخته کرد و مومنی که میخواهد به سوی خدا برود چقدر قدرت پیدا کرد و الا مقصد نمیگذاشت کسی جان در ببرد. الان به زحمتند، چه رسد به وقتی که آن ذره نباشد.
➖ ذره که آمد، ریشه معصیت کنده شد، آنچه هم که خدای نخواسته به واسطه قوای شهوات و خواهشها از فرد صادر شود نمیتواند ضرر و اثر بگذارد. نور امیرالمومنین(ع) با معصیت، میانه ندارد لذا آن چرک و پستی را میزند و از میان میبرد؛ امیدوارم گناه، نصیب دوست اهل بیت(ع) نشود.
📔 طوبای محبت، مجالس حاج محمد اسماعیل دولابی، ج چهارم، ص 31