🌿

و کاش آمدنت
قسمت زندگی ما بشود…

❇️حضرت امام علی علیه السلام فرمودند:

🔹 الدهرُ یَومانِ: فیَومٌ لَکَ و یَومٌ علَیکَ، فإذا کانَ لکَ فلا تَبطَرْ، و إذا کانَ عَلیکَ فلا تَحزَنْ، فَبِکِلَیهِما سَتُختَبَرُ؛

🔸 روزگار دو روز است؛ روزى به کام تو و روزى به زیان تو. چون به کام تو بود، سرمست مشو و چون به زیان تو بود، غمناک مباش؛ زیرا هر دو مایه آزمایش توست.

📚 منبع: تحف العقول

#حدیث

💠 امام علی علیه السلام:

زیاد اندیشیدن و فهمیدن، سودمندتر از زیاد تکرار کردن و خواندن است

📚 غرر الحکم، ح 6564

🔴 پنجاه خصلت از فضایل اخلاقی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم

🔵 بی‌شک تأسی به سیره و سنت آن حضرت براساس آیه‌‌ کریمه «و لکم فی رسول‌الله اسوه حسنه» و از جمله آنچه در این مطلب به آن اشاره شده، راهگشای مشکلات و مسائل مبتلا به جامعه مسلمانان خواهد بود به ویژه برای منتظران امام زمان که سعی در رعایت اخلاق اسلامی دارند:

1-هنگام راه رفتن با آرامی و وقار راه می‌رفت.

2-در راه رفتن قدم ها را بر زمین نمی‌کشید.

3-نگاهش پیوسته به زیر افتاده و بر زمین دوخته بود.

4-هرکه را می‌دید مبادرت به سلام می‌کرد و کسی در سلام بر او سبقت نگرفت.

5-وقتی با کسی دست می‌داد دست خود را زودتر از دست او بیرون نمی‌کشید.

6-با مردم چنان معاشرت می‌کرد که هرکس گمان می‌کرد عزیزترین فرد نزد آن حضرت است.

7-هرگاه به کسی می‌نگریست به روش ارباب دولت با گوشه چشم نظر نمی‌کرد.

8-هرگز به روی مردم چشم نمی.دوخت و خیره نگاه نمی.کرد.

9-چون اشاره می‌کرد با دست اشاره می‌کرد نه با چشم و ابرو.

10-سکوتی طولانی داشت و تا نیاز نمی شد لب به سخن نمی گشود.

11-هرگاه با کسی، هم صحبت می شد به سخنان او خوب گوش فرا می داد.

12-چون با کسی سخن می گفت کاملا برمی گشت و رو به او می نشست.

13-با هرکه می نشست تا او اراده برخاستن نمی کرد آن حضرت برنمی خاست.

14-در مجلسی نمی نشست و برنمی خاست مگر با یاد خدا.

15-هنگام ورود به مجلسی در آخر و نزدیک درب می نشست نه در صدر آن.

16-در مجلس جای خاصی را به خود اختصاص نمی داد و از آن نهی می کرد.

17-هرگز در حضور مردم تکیه نمی زد.

18-اکثر نشستن آن حضرت رو به قبله بود.

19-اگر در محضر او چیزی رخ می داد که ناپسند وی بود نادیده می گرفت.

20-اگر از کسی خطایی صادر می گشت آن را نقل نمی کرد.

21-کسی را بر لغزش و خطای در سخن مواخذه نمی کرد.

22-هرگز با کسی جدل و منازعه نمی کرد.

23-هرگز سخن کسی را قطع نمی کرد مگر آنکه حرف لغو و باطل بگوید.

24-پاسخ به سوالی را چند مرتبه تکرار می کرد تا جوابش بر شنونده مشتبه نشود.

25-چون سخن ناصواب از کسی می شنید. نمی فرمودـ «چرا فلانی چنین گفت» بلکه می فرمود « بعضی مردم را چه می شود که چنین می گویند؟»

26-با فقرا زیاد نشست و برخاست می کرد و با آنان هم غذا می شد.

27-دعوت بندگان و غلامان را می پذیرفت.

28-هدیه را قبول می کرد اگرچه به اندازه یک جرعه شیر بود.

29-بیش از همه صله رحم به جا می آورد.

30-به خویشاوندان خود احسان می کرد بی آنکه آنان را بر دیگران برتری دهد.

31-کار نیک را تحسین و تشویق می فرمود و کار بد را تقبیح می نمود و از آن نهی می کرد.

32-آنچه موجب صلاح دین و دنیای مردم بود به آنان می فرمود و مکرر می‌گفت هرآنچه حاضران از من می شنوند به غایبان برسانند.

33-هرکه عذر می آورد عذر او را قبول می کرد.

34-هرگز کسی را حقیر نمی شمرد.

35-هرگز کسی را دشنام نداد و یا به لقب های بد نخواند.

36-هرگز کسی از اطرافیان و بستگان خود را نفرین نکرد.

37-هرگز عیب مردم را جستجو نمی کرد.

38-از شر مردم برحذر بود ولی از آنان کناره نمی گرفت و با همه خوشخو بود.

39-هرگز مذمت مردم را نمی کرد و بسیار مدح آنان نمی گفت.

40-بر جسارت دیگران صبر می فرمود و بدی را به نیکی جزا می داد.

41-از بیماران عیادت می کرد اگرچه دور افتاده ترین نقطه مدینه بود.

42-سراغ اصحاب خود را می گرفت و همواره جویای حال آنان می شد.

43-اصحاب را به بهترین نام هایشان صدا می زد.

44-با اصحابش در کارها بسیار مشورت می کرد و بر آن تاکید می فرمود.

45-در جمع یارانش دایره وار می نشست و اگر غریبه ای بر آنان وارد می شد نمی توانست تشخیص دهد که پیامبر کدامیک از ایشان است.

46-میان یارانش انس و الفت برقرار می کرد.

47-وفادارترین مردم به عهد و پیمان بود.

48-هرگاه چیزی به فقیر می بخشید به دست خودش می داد و به کسی حواله نمی کرد.

49-اگر در حال نماز بود و کسی پیش او می آمد نمازش را کوتاه می کرد.

50-اگر در حال نماز بود و کودکی گریه می کرد نمازش را کوتاه می کرد.

💠 دعای همراه با صلوات، مستجاب می شود.

✍ صلوات بر محمد و آل محمد علیهم السّلام مستحب مؤکد است و روایات فراوانی در فضیلت و پاداش آن وارد شده است. صلوات دعایی است که در آن از پروردگار متعال می خواهیم که بر محمد و آل محمد علیهم السلام، درود بفرستد.

قرآن کریم در این باره خطاب به مومنین می فرماید:

☀️«إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَى النَّبِیِّ یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِیماً»، همانا خدا و فرشتگانش بر پیامبر درود و رحمت می فرستند. اى اهل ایمان! بر او درود فرستید و آن گونه که شایسته است، تسلیم او باشید. احزاب / 56

✅ نکته دوم اینکه صلوات دعایی است که حتما مستجاب می شود، به همین جهت در روایات وارد شده که اگر می خواهید دعایتان مستجاب شود قبل از دعا کردن، بر محمد و آل محمد درود فرستید.

🌷 امام صادق (ع) می فرماید: « إِذَا دَعَا أَحَدُکُمْ فَلْیَبْدَأْ بِالصَّلاَةِ عَلَى اَلنَّبِیِّ (صَ)، فَإِنَّ اَلصَّلاَةَ عَلَى اَلنَّبِیِّ (صَ) مَقْبُولَةٌ، وَ لَمْ یَکُنِ اَللَّهُ لِیَقْبَلَ بَعْضَ اَلدُّعَاءِ وَ یَرُدَّ بَعْضاً»

وقتی یکی از شما در پیشگاه خداوند دعا می کند، درخواست خود را با صلوات بر پیامبر(ص) آغاز کند، زیرا صلوات دعایی است که مورد قبول پروردگار واقع می شود، و این گونه نیست که خداوند قسمتی از دعا، یعنی صلوات را بپذیرد و بقیه دعا را نپذیرد.

📗امالی شیح طوسی، ج1، ص157