💠پاداش شخص عفیف و پاکدامن💠

✍ عِفَّت به معنای پاکدامنی، حالتی در وجود انسان است که آدمی را از انجام محرمات به ویژه شهوات بازمی‌دارد. (1) در علم اخلاق، عفت یکی از فضایل برتر اخلاقی است. این واژه در قرآن دو بار درباره امور اقتصادی و دو بار درباره امور جنسی به کار رفته است. در روایات عفت‌ورزی را پایه و اساس هر خیری معرفی کرده‌اند.

✅ عفت جنسی، عفت در گفتار، عفت مالی و اقتصادی و عفت شکم و عفت چشم از اقسام عفت بیان شده و آثار و نتایجی مانند استحکام در خانواده، آرامش روانی جامعه و آمرزش گناهان برای آن برشمرده شده است.
✅ در برخی روایات شخص عفیف بالاتر از شهید معرفی و از او به عنوان ملکی از ملائکه الهی نام برده شده است. امام علی (ع) در این خصوص می فرماید:
🌷 وَ قَالَ(ع) مَا اَلْمُجَاهِدُ اَلشَّهِیدُ فِی سَبِیلِ اَللَّهِ بِأَعْظَمَ أَجْراً مِمَّنْ قَدَرَ فَعَفَّ لَکَادَ اَلْعَفِیفُ أَنْ یَکُونَ مَلَکاً مِنَ اَلْمَلاَئِکَهِ (2)
پاداش مجاهد شهید در راه خدا، بزرگتر از پاداش عفیف پاکدامنی نیست که قدرت بر گناه دارد و آلوده نمیگردد، همانا عفیف پاکدامن، فرشتهای از فرشته هاست
_________________

(1) راغب اصفهانی، مفردات، 1412ق، ذیل واژه عفت.
(2) نهج البلاغه، حکمت474.

❤️بسم الله الرحمن الرحیم❤️
#خداوند #امام_علی_علیه_السلام
#حدیث

#نهج‌_البلاغه

▫️وَ اللَّهِ لَدُنْیَاکُمْ هَذِهِ أَهْوَنُ فِی عَیْنِی مِنْ عِرَاقِ خِنْزِیر فِی یَدِ مَجْذُوم

🟠به خدا سوگند این دنیاى شما در نظر من از استخوان خنزیرى که در دست شخص جذامى باشد پست تر است.

✍ «عِراق» با کسره و ضمه عین، جمع «عَرق» (بر وزن فرق) به معناى استخوانى است که گوشت آن را کنده باشند. امام علیه السلام با این تشبیه که بیان فرموده رساترین تعبیر را در مورد تنفرش از زرق و برق دنیا ذکر کرده است. استخوان بى گوشت ارزشى ندارد به ویژه اگر استخوان حیوان نجس العین مانند خنزیر باشد و مخصوصاً اگر در دست انسان بیمار مبتلا به جذام باشد که همه از وى فرار مى کنند! سوگندى که در آغاز این سخن آمده و تعبیر به «دنیاکم» (دنیاى شما) مطلب را روشن تر مى سازد.

#حکمت_236

🍀 یَا فَارِجَ الْهَمِّ، وَ کَاشِفَ الْغَمِّ

اِی برطرف کننده‌ی اندوه و اِی زداینده‌ی غم…

📗دعای پنجاه و چهار #صحیفه_سجادیه

امیرالمومنین علی علیه السلام:
🌺 فَالْمُتَّقُونَ فِیهَا … إِذَا زُکِّیَ أَحَدٌ مِنْهُمْ خَافَ مِمَّا یُقَالُ لَهُ فَیَقُولُ أَنَا أَعْلَمُ بِنَفْسِی مِنْ غَیْرِی وَ رَبِّی أَعْلَمُ بِی مِنِّی بِنَفْسِی، اَللَّهُمَّ لاَ تُؤَاخِذْنِی بِمَا یَقُولُونَ، وَ اِجْعَلْنِی أَفْضَلَ مِمَّا یَظُنُّونَ، وَ اِغْفِرْ لِی مَا لاَ یَعْلَمُونَ …
پرهیزگاران… هرگاه یکى از آنها مورد تمجید واقع شود از آنچه در تعریف او گفته شد در هراس افتاده، پس مى‌گوید: «من خود را از دیگران بهتر مى‌شناسم و خداى من، مرا بهتر از من مى‌شناسد، خدایا مرا بر آنچه مى‌گویند محاکمه نفرما، و بهتر از آنچه آنها می‌گویند مرا قرار ده، و گناهانى که نمى‌دانند را بیامرز…
نهج البلاغه، خطبه 193 (خطبه همام)