خداوند چه کسانی را دوست دارد؟
🔹 ابتدا باید ببینیم که خداوند در قرآن، کدام انسان را و با چه خصوصیاتی دوست دارد. قرآن برای افراد محبوبِ خدا، 23 مقام را مطرح کرده، که 9 مقام و صفت از آنها، ایجابی است و 14 مقام و صفت، سلبی است و مؤمن، نباید به آنها آلوده باشد.
🔻 آن 9 مقام و صفت ایجابی و ثبوتی، عبارتند از:
▫️1ـ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنینَ 2ـ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ التَّوَّابینَ 3ـ وَ یُحِبُّ الْمُتَطَهِّرینَ 4ـ فَإِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُتَّقینَ 5ـ وَ اللَّهُ یُحِبُّ الصَّابِرینَ 6ـ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُتَوَکِّلینَ 7ـ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُقْسِطینَ 8ـ وَ اللَّهُ یُحِبُّ الْمُطَّهِّرینَ 9ـ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الَّذینَ یُقاتِلُونَ فی سَبیلِهِ صَفًّا.
🔻 امّا آن 14 مقام و صفت سلبی، عبارتند از:
▪️1ـ إِنَّ اللَّهَ لا یُحِبُّ الْمُعْتَدینَ 2ـ وَ اللَّهُ لا یُحِبُّ الْمُفْسِدینَ 3ـ وَ اللَّهُ لا یُحِبُّ کُلَّ کَفَّارٍ أَثیمٍ 4ـ فَإِنَّ اللَّهَ لا یُحِبُّ الْکافِرینَ 5ـ وَ اللَّهُ لا یُحِبُّ الظَّالِمینَ 6ـ إِنَّ اللَّهَ لا یُحِبُّ مَنْ کانَ مُخْتالاً فَخُورا 7ـ إِنَّ اللَّهَ لا یُحِبُّ مَنْ کانَ خَوَّاناً أَثیماً 8ـ لا یُحِبُّ اللَّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوءِ مِنَ الْقَوْلِ (إِلّا مَنْ ظُلِمَ) 9ـ إِنَّ اللَّهَ لا یُحِبَُّ کُلَّ خَوّانٍ کَفُور 10ـ إِنَّهُ لا یُحِبُّ الْمُسْرِفینَ 11ـ إِنَّ اللَّهَ لا یُحِبُّ الْخائِنینَ 12- إِنَّهُ لا یُحِبُّ الْمُسْتَکْبِرینَ 13ـ إِنَّ اللَّهَ لا یُحِبُّ الْفَرِحینَ 14ـ وَ اللَّهُ لا یُحِبُّ الْفَسادَ.
🔸 پس اگر اکثرِ (یهود و نصاری و مسلمانان)، دنیازده و گرفتار شک و شبهه و ارتداد شوند، و خداوند بخواهد قـــوم دیگــری را وارث زمین کند و تمام مسئولیتهای تمام جوامع را فقط به صالحان بسپارد: یُحِبُّهُمْ وَ یُحِبُّونَهُ (مائده/54)، حتماً مردمی را میآورد که به آن 9 مقام و صفت عاقلانه و زیبا، آراسته باشند و از آن 14 خصوصیت منفی و زشت، مبرّا باشند. آنان قطعاً در هر شرائطی، مطیع هر سفیر منصوب الهی هستند؛ چون قرآن میفرماید:
✅ قُلْ إِنْ کُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ «فَاتَّبِعُونی» یُحْبِبْکُمُ اللَّهُ …(آلعمران/31)؛ بگو: اگر خدا را دوست دارید، از من پیامبر پیروی و تبعیت کنید و به آیینی که از جانب او آوردهام، پایبند باشید؛ در آن صورت خدا نیز شما را دوست میدارد …
⬅️ «اَللّهُمَّ اجعَلنا مِنهُم»
مباحث موضوعی قرآن
💠 دلایل معاد در قرآن
✅ در قرآن کریم، بعد از توحید، بیشترین آیات در بارهی معاد است (بیش از 25٪ آیات). طرح مسأله معاد در قرآن، چنان جامع و کامل و گویاست که راهی جز ایمان و یقین به آن نیست و خداوند به اَشکال مختلف، انسان را متوجّه قیامت میکند. دلایل قرآن در این مورد، دو بخش هستند:
▫️دلایلی که طبق آن، میتواند معاد باشد یعنی «امکان معاد»، مثل: برهان قدرت، رستاخیز طبیعت، خلقت اولیه انسان و …
▫️دلایلی که طبق آن، باید معاد باشد یعنی «ضرورت معاد»، مانند: برهان حکمت، برهان عدالت و …
🔹 آیات مربوط به امکانِ معاد، چند دستهاند:
🔸 آیاتی که دلالت دارد، آفرینش آغازین بشر به فرمان خدا صورت گرفته و انسان قبل از خلقت، هیچ بوده یا آبی گندیده یا خاک و مانند آن، پس معاد و برگشت آنان، مشکلتر از آفرینش نخستین آنها نیست. (یس/79، روم/27، ق/15، عنکبوت/19، اعراف/29)
🔸 آیاتی که خداوند در آنها، جریان آفرینش با عظمت جهان هستی را ترسیم و قدرت خود را بازگو میکند(اسراء/99، مؤمن/57، احقاف/33، یس/81، عنکبوت/20)
🔸 آیاتی که در باره زنده شدن زمین است، پدیدهای حسی و بارز که هر سال تکرار میشود(روم/50 و 19، فصلت/39، فاطر/9، حج/5و6، ق/9 تا11، اعراف/57)
🔸 آیاتی که آغاز آفرینش انسان، مراحل اولیه شکلگیری و سپس تحولات و تطورات بعدی تا انسان کامل را یادآور میشود(حج/5و6، مؤمنون/12تا16، قیامت/37تا40، نجم/45تا47، عبس/17تا22)
🔸 آیاتی که سرگذشتهایی از نمونههای عینی زنده شدن مردگان را در برابر چشمان انسان به تصویر میکشد که برای افراد دیرباور نیز میتواند سودمند باشد !!
➖ مردن و زنده شدن 70 نفر از قوم بنی اسراییل که میخواستند خدا را با چشم سَر ببینند(بقره/50تا56)
➖ زنده شدن مقتول بنیاسراییلی و معرفی قاتل خود(بقره/72و73)
➖ زنده شدن گروهی که از ترس بیماری طاعون از شهر خود گریختند و همگی مُردند(بقره/243)
➖ پیامبری که پس از صد سال، مجدداً زنده شد(بقره/259)
➖ مرغانی که به فراخواندن حضرت ابراهیم(ع) زنده شدند(بقره/260)
➖ اصحاب کهف که 309 سال، خداوند آنان را میراند و سپس زندهشان کرد(کهف/21)
➖ و موارد دیگر …
برشی از کتاب #پیشوای_صادق تألیف حضرت آیتاللهالعظمی خامنهای(مدّظلّهالعالی) به مناسبت سالروز شهادت امام جعفر صادق(ع)
📚 برشی از کتاب #پیشوای_صادق
تألیف حضرت آیتاللهالعظمی خامنهای(مدّظلّهالعالی)
به مناسبت سالروز شهادت امام جعفر صادق(ع)
📝 فرازونشیبها و تحوّلات دورهى امام صادق(ع)
از نخستین روز برانگیختگى امام تا لحظهى بدرود زندگى پُرتلاش و پُرثمرش 33 سال طول کشید. در این مدّت، فرازونشیبها و تحوّلات سیاسى و اجتماعى، شرایط زندگى امام و شیعیان را بارها تغییر داد. شاهین ترازوى پیکار، به سود و به زیان جبههى تشیّع، نوسانها دید. گاه چنان شد که خوشبینترها پیروزى شیعه را بسى نزدیک و در دسترس دیدند و حتّى در آمادگى اوضاع براى قدرتنمایى نظامى مبالغه کردند؛ و گاه چنان شد که اختناق و فشار، مجال تنفّس نیز به امام و یاران نزدیکش نمیداد و همهى آرزوها را بر باد رفته وانمود میکرد… و امام صادق(علیه السّلام) در همهى این احوال، همان رهرو و راهبرِ مصمّم و آگاه و نستوهى بود که در میان صدها آیت یأس و آهنگ امید، تنها و تنها به رفتن و راه دراز را هرچه بیشتر طى کردن و مرحلههاى ناگزیر را پشت سر نهادن، مىاندیشد و بس. امام مایههاى عشق و اخلاص و ایمانش را در همهحال و هر زمان و با شیوهى متناسب، بىدریغ مبذول میداشت و بار سنگین تکلیف الهى را به سرمنزل، نزدیک میساخت.
#معرفی_کتاب
#امام_صادق
امام صادق علیه السلام
رسول اکرم صلى الله علیه و آله
رسول اکرم صلى الله علیه و آله:
ثَلاثٌ مَن لَم تَکُن فیهِ فَلَیسَ مِنّى وَ لا مِنَ اللّه ِ عَزَّوَجَلَّ. قیلَ: یا رَسولَ اللّه ِ، وَ ما هُنَّ؟ قالَ: حِلمٌ یَرُدُّ بِهِ جَهلَ الجاهِلِ وَ حُسنُ خُلقٍ یَعیشُ بِهِ فِى النّاسِ وَ وَرَعٌ یَحجُزُهُ عَن مَعاصِى اللّه ِ عَزَّوَجَلَّ؛
سه چیز است که هر کس نداشته باشد نه از من است و نه از خداى عزّوجلّ. عرض شد: اى رسول خدا! آنها کدامند؟ فرمودند: بردبارى که به وسیله آن جهالت نادان را دفع کند، اخلاق خوش که با آن در میان مردم زندگى کند و پارسایى که او را از نافرمانى خدا باز دارد.
خصال،ج1، ص 146
#اخلاق
#حسن_خلق