✅ آیت‌الله جوادی آملی:

🔹 در جریان مسائل اخلاقی به ما گفتند، شما بدانید، آن دشمن خطرناک که سوگند یاد کرده است، طبق آیات قرآن، شیطان به خدا قسم خورد، گفت: ﴿فَبِعِزَّتِکَ لَأُغْوِیَنَّهُمْ﴾؛[1] به عزّت تو من اینها را گمراه می‌کنم، او صریحاً اعلام کرد که راه من مشخص نیست که از چه طریقی می‌‌آیم؟ گاهی از طرف جلو، گاهی از طرف پشت سر، گاهی از طرف راست، گاهی از طرف چپ ﴿ثُمَّ لَآتِیَنَّهُمْ مِنْ بَیْنِ أَیْدیهِمْ وَ مِنْ خَلْفِهِمْ وَ عَنْ أَیْمانِهِمْ وَ عَنْ شَمائِلِهِمْ﴾؛[2] معنای آن این است که راه شیطان مشخص نیست، گاهی از راه استاد می ‌آید، گاهی از راه شاگرد، گاهی از راه پدر می ‌آید، گاهی از راه مادر، گاهی از راه پسر می ‌آید، گاهی از راه دختر، گاهی از راه شغل می ‌آید، گاهی از راه مال، گاهی از راه عبادت می‌ آید، گاهی از راه ظلم، معلوم نیست از چه راهی می‌آید؟! این تمثیل است، نه تعیین، اینکه گفت من از چهار طرف می‌آیم، نه یعنی اینکه از اطراف دیگر نمی‌آیم. انسانی که محاط است می‌گویند، از چهار طرف محدود و محاط است. حدود اربعه آن، این است که اختصاصی به حدود اربعه ندارد؛ یعنی از هر راهی که بخواهم، می‌آیم، ﴿ثُمَّ لَآتِیَنَّهُمْ﴾[3] با «نون» تأکید ثقیله هم گفت، من دارم می ‌آیم، جدّی هم هست! بنابر این ما هم باید بصیر و متذکّر باشیم؛ یک، هم باید این بصیر بودن و اصالت و تذکّر ما، محیط و همه جانبه باشد؛ دو.

🔸 فرمود: ﴿إِنَّ الَّذینَ اتَّقَوْا إِذا مَسَّهُمْ طائِفٌ مِنَ الشَّیْطانِ تَذَکَّرُوا فَإِذا هُمْ مُبْصِرُونَ﴾؛[4] فرمود حرمِ امن شما، یعنی قلب شما به منزله‌ی کعبه است، خود شما باید دور این کعبه طواف کنید، اگر یک راهزن و حرامی احرام بسته است، بخواهد اطراف این کعبه طواف کند، شما باید مواظب باشید. ﴿إِذا مَسَّهُمْ طائِفٌ مِنَ الشَّیْطانِ﴾ این شیطان دور کعبه‌ی دل طواف می‌کند، ببیند چه وقت این در باز می‌شود که برود درون این دل، آن «بَاضَ وَ فَرَّخَ» را که خطبه‌ی هفتم نهج‌البلاغه است، عملی کند. فرمود شما باید متذکّر باشید، همیشه بینا و بیدار باشید که این خاطرها از کجا می ‌آید، چه وقت می ‌خواهد وارد قلب شود؟ چطور می‌‌خواهد، وارد قلب شود؟ ﴿إِذا مَسَّهُمْ طائِفٌ مِنَ الشَّیْطانِ تَذَکَّرُوا فَإِذا هُمْ مُبْصِرُونَ﴾ حالا که روشن شد آن طائف، آن کسی که طواف کننده است، آن حرامی که احرام در بر کرده است، آن‌ که قصد ورود در کعبه‌ی دل را دارد، معلوم نیست از کدام طرف می آید، از کدام رکْن می‌آید، از کدام دیوار وارد می‌شود، ﴿طائِفٌ مِنَ الشَّیْطانِ تَذَکَّرُوا فَإِذا هُمْ مُبْصِرُونَ﴾.

[1]. سوره ص, آیه82
[2]. سوره اعراف, آیه17
[3]. سوره اعراف، آیه17
[4]. سوره اعراف، آیه201

🟣 مباحث موضوعی قرآن / 65

💠 امانت‌داری در قرآن

✅ امانت از کلمه «امن» به معنی ایمنی و اطمینان گرفته شده است و این اصطلاح را به این دلیل به کار می‌برند چون کسی که چیزی را به امانت می‌گذارد از خیانت نکردن کسی که امانت پیش اوست مطمئن است. در کلام علمای اسلامی امانت‌داری به معنای چیزی است که در نزد غیر به ودیعه سپرده می‌شود تا آن را برای سپارنده حفظ کند و سپس به او برگرداند. البته این امانت‌ها در عرصه‌ی دین، جامعه و حکومت گسترده بوده و ابعاد گوناگونی دارد.

🔹 در قرآن کریم واژه «امانت» به اشکال مختلف به‌کار رفته است که از باب نمونه به چند آیه اشاره می‌کنیم:

🔸 در آیه 125 سوره شعرا از زبان شش نفر از پیامبران الهی؛ نوح، هود، صالح، لوط، شعیب و موسی علیهم السلام، امانتداری به عنوان یکی از ویژگی‌های پیامبران نام برده شده است: «اِنِّی لَکُمْ رَسُولٌ اَمِینٌ»؛ مسلماً من برای شما پیامبری امین هستم.

🔸 همچنین در آیه 8 سوره مؤمنون امانتداری به عنوان یکی از صفات برجسته مؤمنان واقعی آورده شده‌است: «وَالَّذِینَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَ عَهْدِهِمْ رَاعُونَ»؛ و آن‌ها که امانت‌ها و عهد خود را رعایت می‌کنند.

🔸 «إِنَّ اللَّهَ یَأْمُرُکُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَمَانَاتِ إِلَىٰ أَهْلِهَا» (نساء/58)؛ خداوند به شما فرمان می‌دهد که امانت‌ها را به صاحبانش بدهید.

🔸 «وَ مِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ مَنْ إِنْ تَأْمَنْهُ بِقِنْطَارٍ یُؤَدِّهِ إِلَیْکَ وَ مِنْهُمْ مَنْ إِنْ تَأْمَنْهُ بِدِینَارٍ لَا یُؤَدِّهِ إِلَیْکَ إِلَّا مَا دُمْتَ عَلَیْهِ قَائِمًا» (آل عمران/75)؛ و در میان اهل کتاب، کسانی هستند که اگر ثروت زیادی به رسم امانت به آن‌ها بسپاری به تو باز می‌گردانند و کسانی هستند که اگر یک دینار هم به آنان بسپاری به تو باز نمی‌گردانند؛ مگر تا زمانی که بالای سر آن‌ها ایستاده (و بر آن‌ها مسلط) باشی.

🔸 «إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ عَلَى السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ الْجِبَالِ فَأَبَیْنَ أَنْ یَحْمِلْنَهَا وَ أَشْفَقْنَ مِنْهَا وَ حَمَلَهَا الْإِنْسَانُ إِنَّهُ کَانَ ظَلُومًا جَهُولًا» (احزاب/72)؛ ما امانت (تعهد، تکلیف، و ولایت الهیه) را بر آسمان‌ها و زمین و کوه‌ها عرضه داشتیم، آن‌ها از حمل آن سر برتافتند و از آن هراسیدند؛ اما انسان آن را بر دوش کشید؛ او بسیار ظالم و جاهل بود (چون قدر این مقام عظیم را نشناخت و به خود ستم کرد).

دست خدا بر سر جماعت است؛
هرگاه فردى از جماعت جدا شود [و تک‌رو باشد]
شیطان او را مى رباید،
همچنان که گرگ، گوسفند جدا مانده
از گله را…

▫️ حضرت محمد مصطفی صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم [کنزالعمال؛١٠٣٢]
.

مرا یک چای حضرت در حرم کافیست آقا جان
کجای این جهان دارد چنین تسکین و درمانی…

«سید بن طاووس» برای روز یکشنبه ماه ذی_القعده نمازی با فضیلت بسیار از رسول خدا(صلی الله علیه و آله) روایت کرده است.

✅ بعضی از فضائل خواندن نماز توبه یکشنبه ذی القعده:

1⃣ هرکه آن را بجا آورد، توبه‌اش پذیرفته شده و گناهانش آمرزیده می‌شود.
2⃣طلبکاران او در قیامت از وی راضی گردند.
3⃣ با ایمان از دنیا برود و ایمانش از او گرفته نشود.
4⃣خانه قبرش وسیع و نورانی گردد.
5⃣پدر و مادرش از او راضی شده و آمرزش حق نصیب پدر و مادر و فرزندان و نسل او گردد.
6⃣ رزق و روزی اش توسعه یابد.
7⃣فرشته مرگ در وقت جان دادن، با او مدارا کند و جانش را به آسانی بستاند.
و …

✅ اما کیفیت آن نماز چنین است:

🚿 غسل کند

🚰 وضو بگیرد

🕋 چهار رکعت نماز بخواند(دو نماز دو رکعتی مثل نماز صبح)
در هر رکعت سوره «حمد» را «یک مرتبه» و سوره «توحید» را «سه مرتبه» و سوره «فلق» را «یک مرتبه» و سوره «ناس» را «یک مرتبه» بخواند

📿 پس از نماز «هفتاد مرتبه» بگوید: «اَستَغفرُ اللّٰهَ ربّی و اَتوبُ الیه»

📿 بعد از آن بگوید: «لَاحَوْلَ وَلَا قُوَّهَ إِلّا بِاللّٰهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ»

📿 سپس بگوید:
«یَا عَزِیزُ یَا غَفَّارُ اِغْفِرْ لِی ذُنُوبِی وَ ذُنُوبَ جَمِیعِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ فَإِنَّهُ لاَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إلاَّ أَنْتَ»

📚 منابع:
📗مفاتیح الجنان؛ شیخ عباس قمی
📕اقبال الاعمال؛ سید بن طاووس
📘المراقبات؛ میرزا جواد آقا ملکی تبریزی