حضرت امام باقر (علیه السلام) می فرماید:

ان الله عزوجل یحب من عباده المومنین کل عبد دعاء فعلیکم بالدعاء فی السحر الی طلوع الشمس فانها ساعة تفتح فیها ابواب السماء و تقسم فیها الارزاق و تقضی فیها الحوائج العظام(247).
خداوند متعال، از بین بندگان مؤمنش آنان را که بسیار دعا کنند، دوست می دارد، پس شما را به دعا در سحر تا طلوع آفتاب سفارش می کنم، زیرا در این ساعات درهای آسمان باز و رزق و روزی میان بندگان تقسیم می گردد و حاجت های بزرگ بر آورده می شود.

✍️اصول کافی مترجم ج 4، باب الاوقات و الحالات التی ترجی فیها الاجابه، ص 228، ح 9.

🔅 #امام_سجاد_علیه_السلام :

✓ «وَاجمَع لِیَ الغِنى، وَالعَفافَ، وَالدَّعَةَ، وَالمُعافاةَ، وَالصِّحَّةَ، وَالسَّعَةَ».

⁙ «در من این صفت‌ها را گرد آور: توانگرى، پاکدامنى، آسایش، دورى از گزند، تندرستى، و گشاده حالى».

📚 صحیفه سجادیه : دعاء ٤٧

🌷 امـام صـادق علیه‌السلام:

برادران خود را با دو صفت امتحان کنید، که اگر آن دو صفت را داشتند به دوستى و رفاقت خود با آنها ادامه دهید وگرنه از آنان دورى کنید، دورى کنید، دورى کنید:
1ـ مراقبت بر نماز اول وقت.
2ـ نیکى به برادران چه در سختى و تنگدستى، چه در هنگام آسایش و گشایش.

🌹 إخْتَبِرُوا إخْوانَکُمْ بِخَصْلَتَینِ: فَإنْ کانَتا فیهِمْ وَإلاّ فَأعْزُبْ ثُمَّ اَعْزُبْ ثُمَّ أعْزُبْ: ألْمُحافَظَةُ عَلَى الصَّلَواتِ فى مَواقیتِها وَالبِرُّ بِالإخْوانِ فِى العُسْرِ وَالیُسْرِ.

📚 وسائل الشیعه، ج 8، ص 503

🌷 امام جواد علیه السلام:

در روز عید قربان چیزی با فضیلت تر از پنج چیز نیست:

1⃣ قربانی کردن،
2⃣ قدم برداشتن در جهت نیکی به پدر و مادر
3⃣ برقراری رابطه با خویشاوندی که قطع رحم کرده تا به او چیزی ببخشد
4⃣ و آغاز به سلام کند،
5⃣ یا مردی که از بهترین جای قربانیش به دیگران اطعام کند و بقیه آن را به همسایگان از یتیمان و بیچارگان و بردگان بدهد و از اسیران دلجویی کند.

🌹 عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ عَلَیْهِ السَّلاَمُ قَالَ:
مَا مِنْ عَمَلٍ أَفْضَلَ یَوْمَ النَّحْرِ مِنْ دَمٍ مَسْفُوکٍ أَوْ مَشْیٍ فِی بِرِّ الْوَالِدَیْنِ أَوْ ذِی رَحِمٍ قَاطِعٍ یَأْخُذُ عَلَیْهِ بِالْفَضْلِ وَ یَبْدَؤُهُ بِالسَّلَامِ أَوْ رَجُلٍ أَطْعَمَ مِنْ صَالِحِ نُسُکِهِ وَ دَعَا إِلَی بَقِیَّتِهَا جِیرَانَهُ مِنَ الْیَتَامَی وَ أَهْلِ الْمَسْکَنَةِ وَ الْمَمْلُوکِ وَ تَعَاهَدَ الْأُسَرَاء.

📚 خصال، ج1، ص 298.

رفت حاجی به طواف حرم و باز آمد
ما به قربان تو رفتیم و همان جا ماندیم

تو همانی که همه نور و حضوریّ و ظهور
ما همانیم که در غیبت کبری ماندیم

عجب این نیست شکیبایی‌مان را ببرد
عجب این است به هجر تو شکیبا ماندیم