🔰 حکمت علوی

🔸 امیرالمومنین (علیه السلام) : مَنْ وَضَعَ نَفْسَهُ مَوَاضِعَ التُّهَمَةِ، فَلَا یَلُومَنَّ مَنْ أَسَاءَ بِهِ الظَّنَ

🔹 کسى که خود را در جایگاه تهمت قرار داد، نباید جز خود را نکوهش کند.

📖 حکمت 159 نهج‌البلاغه

🔗 این حکمت از امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) به ما هشدار می‌دهد که انسان باید از قرار دادن خود در موقعیت‌هایی که موجب سوءظن دیگران می‌شود، پرهیز کند. اگر کسی در شرایطی قرار گیرد که زمینه‌ساز بدگمانی دیگران باشد، نباید دیگران را سرزنش کند، بلکه باید خود را مسئول این وضعیت بداند.

این سخن بر اهمیت رفتار و موقعیت‌های اجتماعی تأکید دارد. گاهی افراد بدون قصد بد، در شرایطی قرار می‌گیرند که دیگران درباره آن‌ها دچار سوءظن می‌شوند. این حکمت توصیه می‌کند که انسان باید از چنین موقعیت‌هایی دوری کند تا از آسیب‌های اجتماعی و اخلاقی در امان بماند.

🔸 امیرالمومنین (علیه السلام) : عَاتِبْ أَخَاکَ بِالْإِحْسَانِ إِلَیْهِ، وَ ارْدُدْ شَرَّهُ بِالْإِنْعَامِ عَلَیْهِ

🔹 برادرت را با احسانى که در حق او مى کنى سرزنش کن، و شر او را با بخشش باز گردان

📖 حکمت 158 نهج‌البلاغه

🔰 حکمت علوی

🔸 لِکُلِّ امْرِئٍ عَاقِبَةٌ، حُلْوَةٌ أَوْ مُرَّةٌ.

🔹 براى هر کس سرانجامى است، شیرین یا تلخ.

📖 حکمت 151 نهج‌البلاغه

امیرالمومنین علی علیه السلام:
🌺 إنَّ أفضَلَ النّاسِ عِندَ اللّهِ مَن کانَ العَمَلُ بِالحَقِّ أحَبَّ إلَیهِ وإن نَقَصَهُ وکَرَثَهُ مِنَ الباطِلِ وإن جَرَّ إلَیهِ فائِدَةً وزادَهُ .
برترینِ مردمان نزد خداوند، کسى است که رفتار بر پایه حق ـ گرچه او را به سختى اندازد ـ ، برایش دوست داشتنى تر از باطل است؛ گرچه برایش سودآور شود.
نهج البلاغة : الخطبة ١٢٥