﷽
رسول خدا ﷺ فرمودند:

شیاطین دو گروه اند:

🔻 شیاطین جنی که با ذکر
(لاحول و لاقوه الا بالله العلِّی العظیم) رانده میشوند
🔻 شیاطین انسی
که با صلوات بر محمد و آل محمد (شر و آزارشان) از شخص دور می شود.

📚 (بحار الانوار،ج 92،ص136)

✍ پیامبر خدا صلی الله علیه و آله :

هیچ بنده‌ای نیست که قصد کند پاسی از شب را برای نماز برخیزد اما خواب بماند، جز این که خوابش صدقه‌ای باشد که خداوند آن را از طرف او بدهد و ثواب نیّتی که کرده است، برایش منظور گردد.

📚 کنز العمّال: 21475.

🔅 #پیامبر_اکرم (ﷺ) :

✓ «لا یَعتَقِدُ قَلبُ مُسلِمٍ عَلى ثَلاثِ خِصالٍ إلَا دَخَلَ الجَنَّةَ. قالَ: قُلتُ: ما هِیَ؟ قالَ : إخلاصُ العَمَلِ للّهِِ، وَالنَّصیحَةُ لِوُلاةِ الأَمرِ، ولُزومُ الجَماعَةِ، فَإِنَّ دَعَوتَهُم تُحیطُ مِن وَرائِهِم».

ـ به نقل از زید بن ثابت ـ :پیامبر خدا صلى‌الله علیه و آله فرمود:
⁙ «دل هیچ مسلمانى با سه خصلت گره نمى‌خورد، مگر آن که به بهشت مى‌رود». گفتم: آنها کدام‌اند؟ فرمود:
«خالص گردانیدن عمل براى خدا، خلوص و خیرخواهى نسبت به زمامداران، و پیوستگى با جامعه اسلامى؛ چرا که دعاى آنان، از هر سو آنان را در میان گرفته است».

📚 سنن الدارمی : ج١ ص٨٠ ح٢٣٣ و ح٢٣١

پیامبر اکرم (صلوات الله علیه وآله) فرمود:

💠فَطوُبی لِمَنْ کانَ مِنْ اَوْلیاءِ الْحُسَیْنِ وَ شیعَتِهِ هُمْ وَ اللهِ الْفائِزوُنَ یَوْمَ الْقِیامَةِ

💠سعادتمندی برای آنان که از دوستان و پیروان حسین (علیه السلام) هستند. بخدا سوگند ایشان در قیامت پیروز و نیکبخت هستند.

📗بحارالانوار

💠پیامبر اکرم ﷺ:

✓ «فَلَئِن أخَّرَتنِی الدُّهورُ، وعاقَنی عَن نَصرِکَ المَقدورُ، ولَم أکُن لِمَن حارَبَکَ مُحارِباً، ولِمَن نَصَبَ لَکَ العَداوَةَ مُناصِباً، فَلَأَندُبَنَّکَ صَباحاً ومَساءً‌، ولَأَبکِیَنَّ عَلَیکَ بَدَلَ الدُّموعِ دَماً، حَسرَةً عَلَیکَ وتَأَسُّفاً عَلىٰ ما دَهاکَ وتَلَهُّفاً، حَتّىٰ أموتَ بِلَوعَةِ المُصابِ‌، وغُصَّةِ الاِکتِیاب».

⁙ « اکنون که روزگار، مرا عقب آورده و تقدیر، مرا از یارى دادن به تو باز داشته و نبوده‌ام تا با جنگجویان با تو، بجنگم و در برابر برافرازندگان پرچم دشمنى با تو، بِایستم، پس هر صبح و شام بر تو مى‌نالم و به جاى اشک، از دیده خون مى‌افشانم، از سرِ حسرت و تأسّف بر تو و افسوس خوردن بر گرفتارى‌هایى که به تو رسیده، تا آن گاه که از سوز مصیبت و غم فقدانت بمیرم».

📚 المزار الکبیر: ص501 ح9