امیرالمومنین علیه السلام
هنگامی که عقل کامل گردد سخن کم می‌شود

نهج‌البلاغه،حکمت 71

🕊️امام رضا علیه‌السلام :

🌾 دوست هر کسی عقل اوست و و دشمن هر کسی نادانی اوست.

📚 المحاسن جلد 1 صفحه 309

🔴 حقّ تلاوت

✅ الَّذِینَ آتَیْنَاهُمُ الْکِتَابَ یَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاَوَتِهِ أُوْلَئِکَ یُؤْمِنُونَ بِهِ وَ من یَکْفُرْ بِهِ فَأُوْلَئِکَ هُمُ الْخَاسِرُونَ (بقره/121)

🔹 فقط کسانی که کتاب آسمانی تقدیم‌شان کرده‌ایم و آن‌طور که بایدوشاید آن را می‌خوانند، ایمان واقعی به آن دارند؛ ولی کسانی که به آن اعتقادی ندارند، سرمایه‌ی عمرشان را باخته‌اند!

🔸 الامام الصّادق(علیه السلام): یُرَتِّلُونَ آیَاتِهِ وَ یَتَفَقَّهُونَ فِیهِ وَ یَعْمَلُونَ بِأَحْکَامِهِ وَ یَرْجُونَ وَعْدَهُ وَ یَخَافُونَ وَعِیدَهُ وَ یَعْتَبِرُونَ بِقِصَصِهِ وَ یَأْتَمِرُونَ بِأَوَامِرِهِ وَ یَتَنَاهَوْنَ عَنْ نَوَاهِیهِ مَا هُوَ وَ اللَّهِ حِفْظَ آیَاتِهِ وَ دَرْسَ حُرُوفِهِ وَ تِلَاوَهًَْ سُوَرِهِ وَ دَرْسَ أَعْشَارِهِ وَ أَخْمَاسِهِ حَفِظُوا حُرُوفَهُ وَ أَضَاعُوا حُدُودَهُ وَ إِنَّمَا تَدَبُّرُ آیَاتِهِ وَ الْعَمَلُ بِأَحْکَامِه.

🔸 امام صادق(علیه السلام): مراد از رعایت حقّ تلاوت قرآن، این است که آیات آن را صحیح می‌خوانند [و مراعات وقف و وصل و سایر آداب قرائت را می‌نمایند]؛ در معانی آن دقّت می‌کنند و به احکام آن عمل می‌نمایند؛ به وعده‌های آن امیدوارند و از وعیدهای آن می‌ترسند؛ از قصّه‌های آن عبرت می‌گیرند؛ آنچه را که در آن امر شده می‌پذیرند و از آنچه در آن نهی شده باز می‌ایستند و به خدا قسم! مراد، حفظ‌کردن آیات آن و آموختن حروف آن (صرف و نحو) نیست و خواندن سوره‌های آن [بدون تأمّل] و درس ده قسمت و پنج قسمت آن منظور نیست؛ [عدّه‌ای] حروف آن را حفظ نموده و حدود آن را ضایع می‌کنند و جز این نیست که مراد، تدبّر در آیات آن و عمل‌کردن به احکام آن است.

📚 تفسیر اهل بیت علیهم السلام؛ ج1، ص642
إرشادالقلوب؛ ج1، ص78
مجموعه ورّام؛ ج2، ص236

امام علی علیه السلام:

ادب بیآموزید؛

اگر پادشاه باشید برجسته میشوید
اگر میانه باشید سرآمد می‌شوید
و اگر تنگدست باشید باادبتان گذران زندگی می کنید.

📚 شرح نهج البلاغه جلد 20 صفحه 304

🔅 پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم:
هر کس از غیر خدا بِبُرد، خداوند، هزینه زندگى او را تأمین مى‏کند و از جایى که انتظار ندارد، روزى‏اش مى‏دهد؛ امّا هر کس چشم امیدش به دنیا باشد، خداوند، او را به دنیا وا مى‏گذارد.

نهج الفصاحه ص 731 ، ح 2796