در محضر قرآن کریم
🔴 در محضر قرآن کریم
✅ وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْءَانِ مَا هُوَ شِفَآءٌ وَ رَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِینَ وَ لَا یَزِیدُ الظَّٰلِمِینَ إِلَّا خَسَاراً (اسراء/82)
🔹 و آنچه از قرآن فرو مى‌فرستیم، مایه‌ى شفا(ى دل) و رحمتى براى مؤمنان است و ستمگران را جز خسران نمى‌افزاید.
🔸 کلمه‌ى «مِن» در «مِنَ القرآن»، به معناى «بعض» نیست تا دلالت کند بر اینکه بعضى از قسمت‌هاى قرآن شفاست، بلکه بیان مى‌کند که هر آنچه از قرآن کریم نازل مى‌شود، شفابخش است. با آنکه قرآن براى هدایتِ همه است: «هُدىً للنّاس» (بقره/185)، ولى تنها کسانى از این نور بهره مى‌برند که پنجره‌ى روح خود را به سوى آن باز کنند و لجاجت و عناد را کنار گذاشته، با روحى سالم به سراغ قرآن روند: «هُدىً للمتّقین» (بقره/2)، لذا لجوجانِ بیماردل را جز خسارت نمى‌افزاید. مانند باران که وقتى بر مُردارى ببارد، بوى تعفّن برخیزد، هر چند باران زلال و پاک است.
🔸 استدلال قرآن، رکود فکرى را شفا مى‌دهد؛ موعظه‌ى قرآن، قساوت را درمان مى‌کند؛ تاریخ قرآن، تحیّر را برطرف مى‌سازد؛ زیبایى آهنگ و فصاحتش روح فرارى را جذب مى‌کند؛ قوانین و احکامش عادات خرافى را ریشه‌کن مى‌سازد؛ تلاوت و تدبّر در آن، بیمارى غفلت را شفا مى‌بخشد؛ تبرّک به آن، امراض جسمى را شفا مى‌دهد و رهنمودهاى آن، تاریکى‌ها را روشن مى‌کند.
🔸 شفاى قرآن با شفاى داروهاى مادّى تفاوت‌هاى زیادى دارد. داروى قرآن، ضررى را به دنبال ندارد، کهنه نمى‌شود و تاریخ مصرف ندارد. شفا یافته‌ى قرآن، عامل شفاى دیگران مى‌شود. در نسخه‌ى شفاى قرآن اشتباه نیست، همیشه و در اختیار همه است، طبیب این دارو، هم ما را مى‌شناسد، هم دوست‌مان دارد و هم نتیجه‌ى نسخه‌اش اَبدى است، در ضمن نسخه و داروى او هم مشابه ندارد!
🔸 حضرت على علیه السلام: «فانّ القرآن شفاءٌ من اکبر داء و هو الکفر و النفاق و الغى و الضلال» (خطبه 176)، قرآن، درمان بزرگ‌ترین دردهاست که کفر و نفاق و گمراهى باشد. خداوند رحمت را بر خود لازم نموده است: «کتب على نفسه الرحمة» (انعام/12) و پیامبرش را براى جهانیان، رحمت قرار داده است: «رحمة للعالمین» (انبیا/107) هم امّتش نسبت به هم رحمت دارند: «رحماء بینهم» (فتح/29) و هم کتابش رحمت است: «شفاء و رحمة»
❇️ از پیام‌های آیه
▫️چون قرآن از جانب خدایى است که خالق بشر و فطرتِ اوست، قوانین آن نیز با فطرت مطابق و نجات دهنده‌ى اوست. «شفاء»
▫️آنچه از سوى خداى رحمان و رحیم باشد، رحمت است. «رحمة للمؤمنین»
▫️چون کافران به اوامر و نواهى قرآن عمل نمى‌کنند، نزول هر دستور، جرمشان را بیشتر و خسارتشان را افزون‌تر مى‌سازد. «و لا یزید الظالمین الّا خساراً»