💠 تسلّی و دلداری خداوند به پیامبراکرم(ص) / بخش اول

✅ شک نیست که پیامبر اعظم(ص) در دعوت مردم به اسلام، زیاد تلاش می‌نمود و برای هدایت مردم حریص بود. امّا مشرکان و دشمنان اسلام برخوردهای بسیار خشونت‌آمیز می‌کردند، رسول خدا(ص) از شدت لجاجت آنها و نسبت‌های ناروایی که به ایشان می‌دادند، غمگین و ناراحت می‌شدند. خداوند بارها در قرآن کریم، پیامبرش را در این موارد دلداری می‌دهد تا با دلگرمی و استقامت بیشتر، اهداف الهی را دنبال کند. بخشی از این آیات را مرور می‌کنیم:

🔹 از حیله و توطئه آنها محزون و دلتنگ مباش
🔸 و لا تحزن علیهم و لا تکن فی ضیق مما یمکرون (نمل/70)

🔹 نسبت‌هایی که به تو دادند به پیامبران گذشته هم دادند
🔸 ما یقال لک الا ما قد قیل للرسل من قبلک (فصلت/43)

🔹 حرف‌های آنها تو را محزون نکند
🔸 فلا یحزنک قولهم انا نعلم ما یسرّون و ما یعلنون (یس/76)

🔹 رسولان قبل از تو را هم تکذیب کردند
🔸 و لقد کذبت رسل من قبلک فصبروا علی ما کذبوا و اوذوا حتی اتاهم نصرنا (انعام/34)
🔸 و ان یکذبوک فقد کذبت رسل من قبلک (فاطر/4)

🔹 آنچه را که تو می‌گویند ما می‌دانیم
🔸 نحن اعلم بما یقولون و ما انت علیهم بجبار (ق/45)

🔹 خداوند هرگز تو را وانگذاشته و مورد خشم قرار نداده است
🔸 و ما ودّعک ربّک و ما قلی (ضحی/3)

🔹 هم‌چون پیامبران اولواالعزم صابر باش
🔸 فاصبر کما صبر اولواالعزم من الرسل (احقاف/35)

🔹 (ای پیامبر)! … این‌قدر خود را به زحمت نیفکن
🔸 طه. ما انزلنا علیک القرءان لتشقی (طه/1-2)

🔹 کفر آنها تو را محزون نکند
🔸 و من کفر فلا یحزنک کفره (لقمان/23)
🔸 و لا یحزنک الذین یسارعون فی الکفر انهم لن یضروا الله شیئا (آل‌عمران/176)