#نهج‌_البلاغه

🔻 فَرَحِمَ اللهُ امْرَأً اسْتَقْبَلَ تَوْبَتَهُ، وَ اسْتَقَالَ خَطِیئَتَهُ، وَ بَادَرَ مَنِیَّتَهُ

🔹 رحمت خدا بر آن کس که به استقبال توبه بشتابد، از خطاى خود پوزش طلبد و (با اعمال صالح) بر مرگ پیشى گیرد»

🔹 آرى هنگامى که درهاى رحمت الهى بر اثر کثرت گناهان بسته شود، چاره اى جز بازگشت به درگاه او و گشودن درهاى رحمت به وسیله استغفار و توبه حقیقى نیست، و جالب این که امام (علیه السلام) براى اثبات این مقصد از مناسب ترین آیه قرآن بهره گرفته و با آن استدلال مى کند، آیه اى که از زبان نوح پیامبر (علیه السلام)، خطاب به امتش سخن مى گوید و نشان مى دهد خداوند غفار، توبه کنندگان را مى پذیرد، باران هاى پر برکت براى آنها مى فرستد و سرمایه هاى مادى و نیروى انسانى آنها را تقویت مى کند، و وضع کشاورزى آنها را با آب هاى فراوان بهبود مى بخشد.